Fonoholizm – czym to jest?
Fonoholizm to nic innego, jak uzależnienie od telefonu komórkowego. Jest to nałóg należący do uzależnień behawioralnych. Niektórzy są zdania, że fonoholizm można śmiało zaliczyć do grona chorób cywilizacyjnych. W ostatnim czasie fonoholizm stał się ogromnym, wciąż rosnącym problemem. Na uzależnienie od telefonu są narażone dzieci i osoby dorosłe w różnym wieku. Wszystko dlatego, że dzisiejsze telefony komórkowe są wyposażone w wiele dodatkowych funkcji, a nie tylko możliwość wykonywania połączeń.
Dostęp do internetu, aparat fotograficzny, gry i różnego rodzaju aplikacje, mogą się okazać istnym pochłaniaczem czasu. Objawia się nadmiernym przywiązywaniem uwagi do telefonu komórkowego oraz nadużywaniem go w różnych codziennych sytuacjach. W konsekwencji może powodować osłabienie tradycyjnych więzi społecznych, zarówno w rodzinie, jak i kontaktach z rówieśnikami, czy zubożenie języka komunikacji. W dłuższej perspektywie syndrom nadmiernego uzależnienia od telefonu komórkowego może powodować trudności w nawiązywaniu relacji bezpośrednich, zanik zainteresowań i pasji młodego człowieka, zaburzenia funkcji biologicznych, takich jak: odżywiania się, brak snu co może przełożyć się na trudności w nauce, a później w pracy. Jeśli przywiązujemy wyjątkową rolę do telefonu komórkowego, towarzyszy nam on w każdej wykonywanej czynności.
Musimy mieć go cały czas przy sobie, często nosząc ze sobą np. dodatkową baterię. Ponadto, jeśli nie mamy ze sobą telefonu komórkowego i odczuwamy z tego powodu niepokój, stajemy się nerwowi, nadpobudliwi lub odczuwamy stałą potrzebę kontaktowania się z innymi przez telefon, a przy tym unikamy kontaktów bezpośrednich. Uzależnienie od telefonu powinno być traktowane podobnie jak w przypadku alkoholu czy narkotyków. Walka z nałogiem jest bardzo trudna, wymaga czasu, cierpliwości i ogromnych pokładów silnej woli. W takiej sytuacji ogromnie ważne okażą się rozmowy face-to-face, propozycje aktywności ruchowej, próby przypomnienia o dawnej pasji lub szukanie nowego hobby.
